کلمات “کوین” و “توکن” اغلب به عنوان مترادف استفاده می شوند و توسط بسیاری از مردم به جای هم به کار می روند. اما آنها به دو مفهوم کاملاً متفاوت اشاره می کنند. پس چرا بسیاری از فعالان حوزه ارز دیجیتال کوین و توکن را با هم اشتباه می گیرند؟ تفاوت اساسی بین آنها چیست؟

در حوزه ارزهای دیجیتال که به سرعت در حال تغییر هستند، ظهور اصطلاحات جدید منجر به سوء تفاهم و سوء استفاده از آنها می شود. علیرغم این واقعیت که بسیاری از کوین ها و توکن ها به عنوان ارز در گردش نیستند و هرگز قرار نبوده باشند، همه کوین ها و توکن ها به عنوان ارز دیجیتال در نظر گرفته می شوند. طبق تعریف، کریپتوکارنسی یک وسیله مبادله، واحد حساب یا ذخیره ارزش است. بیت کوین همه این ویژگی ها را دارد، بنابراین نام «ارز دیجیتال» یا “کریپتوکارنسی” برای آن مناسب است. اما تمام کوین ها و توکن‌ها که تولید انبوه آن‌ها پس از موفقیت بیت‌کوین آغاز شد، با احتیاط «ارز دیجیتال» نامیده شدند، اگرچه بسیاری از آنها ویژگی‌های لازم برای کریپتویی بودن را ندارند.

بنابراین کوین ها و توکن‌ها، دو نوع واحد مختلف که با استفاده از تکنیک رمزنگاری ایجاد می‌شوند، کریپتو کارنسی نامیده می‌شوند. این واقعیت تازه‌کاران را گمراه می‌کند، که می‌خواهند مقداری ارز دیجیتال یا کریپتو کارنسی بخرند.

کوین

• کوین شکلی از ارز دیجیتال است که درای بلاکچین اختصاصی است و کوین بومی آن بلاکچین خاص محسوب می شود. کوین می تواند ارزش را ذخیره کند و همچنین به عنوان یک وسیله مبادله عمل می کند.
• کوین ها را می توان از طریق الگوریتم اثبات کار (PoW) استخراج کرد یا از طریق الگوریتم اثبات سهام (PoS) به دست آورد.
• به عنوان مثال بیت کوین (BTC)، اتر (ETH) و کاردانو (ADA) کوین هستند.

توکن

• توکن برای یک پروژه غیرمتمرکز بر روی یک بلاک چین (معمولا اتریوم، محبوب ترین بلاک چین برای پروژه های غیرمتمرکز برای ساخت) ساخته می شود.
• توکن یک دارایی را نشان می دهد یا ویژگی های خاص پلتفرم را به دارندگان آن ارائه می دهد.
• توکن ها عملکردهایی از جمله ابزار، امنیت و حاکمیت را ارائه می دهند.
• به عنوان مثال می توان به توکن هایی مثل Cronos (CRO)، شیبا اینو (Shiba Inu) و Uniswap (UNI)  اشاره کرد.

تفاوت کوین و توکن در چیست؟

در حالی که بسیاری از مردم از عبارات « کوین »، «توکن » و «ارز دیجیتال» به جای یکدیگر استفاده می‌کنند، اما آنها یک مفهوم نیستند. اگرچه کوین ها و توکن ها از فناوری دفتر کل توزیع شده که به عنوان فناوری بلاک چین نیز شناخته می شود، استفاده می کنند، تفاوت های قابل توجهی بین یک کوین و یک توکن وجود دارد.

کوین ها شکلی از ارزهای دیجیتال هستند که اغلب بومی یک بلاک چین هستند و هدف اصلی آنها ذخیره ارزش و کار به عنوان یک وسیله مبادله است.

توکن‌ها دارایی‌های دیجیتالی هستند که بر روی یک بلاک چینی که از قبل موجود است (با استفاده از قراردادهای هوشمند) ساخته شده‌اند و می‌توانند عملکردهای متنوعی را انجام دهند، از نمایش یک شی فیزیکی گرفته تا دسترسی به خدمات و ویژگی‌های خاص یک پلتفرم.

کوین چیست؟

کوین ها، ارزهای بومی بلاک چین خود هستند. کوینِ بلاک چین بیت کوین، بیتکوین (BTC) است. کوین بلاک چین اتریوم، اتر (ETH) است و بلاک چین لایت کوین از LTC استفاده می کند. این کوین ها در درجه اول برای ذخیره ارزش و کار به عنوان یک وسیله مبادله، مشابه ارزهای سنتی طراحی شده اند. به همین دلیل است که کوین ها به عنوان ارز دیجیتال (Cryptocurrency) در نظر گرفته می شوند.

یکی از موارد منحصر به فرد دیگر در مورد کوین ها نحوه به وجود آمدن آنها است. به طور کلی، کوین ها یا با استفاده از مکانیزم اجماع اثبات کار (PoW) استخراج می شوند یا از طریق مکانیسم اثبات سهام (PoS)  به دست می آیند.

آکادمی مالی اشراف دوره های آموزش ترید ، آموزش اسکالپ تریدینگ ، بهترین ارز دیجیتال ، آموزش متاورس ، آموزش بلاک چین ، آموزش مدیریت سرمایه ، آموزش ثبت نام کوکوین برگزار می کند.

کوین ها برای چه مواردی استفاده می شوند؟

زمانی که بیت کوین ایجاد شد، به عنوان جایگزینی برای ارزهای سنتی فیات (مثل دلار، یورو و…) تصور می شد. بیت کوین همراه با سایر ارزهای دیجیتال، به گونه‌ای طراحی شده است که به همان روش‌ پول های کاغذی و سکه‌های فلزی کار کند، به این معنی که می‌تواند مشابه خرید کالاهای مختلف با پول های کاغذی یورو یا دلار آمریکا، مورد استفاده قرار گیرد. این شامل موارد زیر می شود:

• ذخیره ارزش
• مبادله با ارزهای دیگر
• پرداخت هزینه کالا و خدمات مختلف
• انتقال به دیگران

علاوه بر این استفاده های سنتی از بیت کوین، برخی از ارزهای دیجیتال با بهره از فناوری قراردادهای هوشمند می توانند ویژگی های اضافی دیگری نیز داشته باشند. به عنوان مثال، DASH  یک آلتکوین است که به عنوان یک ارز دیجیتال عمل می کند، اما همچنین به دارندگان این امکان را می دهد که در یک سازمان مستقل غیرمتمرکز (DAO) رای دهند.

کوین های محبوب

• بیت کوین (BTC) در اوایل سال 2009 توسط فردی ناشناس با نام مستعار “ساتوشی ناکاموتو” راه اندازی شد، بیت کوین اولین و شناخته شده ترین کوین کریپتوکارنسی در جهان است. شروع اولیه آن به آن اجازه داد تا به با ارزش ترین ارز دیجیتال جهان تبدیل شود.
• اتر (ETH) یکی از محبوب ترین کوین های کریپتوکارنسی در جامعه ارزهای دیجیتال است و چیزی فراتر از یک ارز دیجیتال محسوب می شود. به لطف ایجاد و اجرای قراردادهای هوشمند، اتریوم به خانه هزاران پروژه بلاک چین و NFT تبدیل شده است. اتریوم از برخی جهات، ستون فقرات انقلاب بلاک چین است.
• کاردانو (ADA) یک پلتفرم بلاک چین منبع باز و غیرمتمرکز است که یکی از اولین پلتفرم هایی بود که بر اساس الگوریتم اجماع اثبات سهام PoS اجرا شد و به عنوان یک ارز دیجیتال دوستدار محیط زیست شناخته شد.Cardano در سال 2015 توسط چارلز هاسکینسون، یکی از بنیانگذاران اتریوم تأسیس شد و تراکنش های همتا به همتا (P2P) را با کوین ADA خود تسهیل می کند.

توکن چیست؟

مانند کوین ها، توکن ها با استفاده از فناوری بلاک چین طراحی می شوند. با این حال، توکن ها بومی یک بلاک چین نیستند. توکن ها بر روی بلاکچین کوین ها ساخته شده اند و اغلب از قراردادهای هوشمند برای تحقق اهداف مختلف استفاده می کنند.

در حالی که کوین ها از ارزهای سنتی تقلید می‌کنند، توکن‌ها بیشتر شبیه دارایی‌ها یا حتی اسناد هستند. یک توکن کریپتوکارنسی می‌تواند سهمی از مالکیت یک  DAO، یک محصول دیجیتال یا NFT یا حتی یک شی فیزیکی را نشان دهد. توکن ها را می توان مانند کوین خرید، فروخت و معامله کرد، اما از آنها به عنوان وسیله مبادله استفاده نمی شود.

برای اینکه بهتر متوجه شوید از یک مثال در دنیای واقعی استفاده می کنیم، توکن ها بیشتر شبیه کوپن یا سند هستند، در حالی که کوین ها مانند دلار و سنت هستند.

انواع مختلفی از توکن ها وجود دارد:

برخی از توکن های حاکمیتی به دارندگان حق رای در DAO ارائه می دهند.

توکن‌های Utility ممکن است دسترسی به خدمات یا محصولات خاصی را که توسط صادرکننده توکن توسعه داده شده است، فراهم کنند.

توکن‌های امنیتی مانند اوراق بهادار سنتی عمل می‌کنند و حتی بسیاری از سازمان‌های دولتی با آنها یکسان برخورد می‌کنند.

توکن ها برای چه مواردی استفاده می شوند؟

بیشتر توکن ها برای استفاده در یک پروژه بلاک چین یا dapp طراحی شده اند. برخلاف کوین ها، توکن‌ها استخراج نمی‌شوند. آنها توسط توسعه دهنده پروژه ایجاد و توزیع می شوند. هنگامی که توکن ها در دست خریداران قرار می گیرند، می توان از آنها به روش های بی شماری استفاده کرد.

توکن های محبوب

• Filecoin (FIL) و Arweave (AR) به کاربران این امکان را می دهند که توکن های کاربردی خود را برای امتیاز ذخیره داده ها در شبکه غیرمتمرکز خود خرج کنند و مفهوم ذخیره سازی ابری را به حداکثر پتانسیل خود سوق دهد.
• Axie Infinity، یکی از شناخته شده ترین بازی برای کسب درآمد (P2E) در بازار، دارای یک توکن کاربردی به نام Smooth Love Potions (SLP) است. با کسب یا خرید SLP، بازیکنان می توانند وظایف انحصاری درون بازی را انجام دهند.
• Cronos (CRO)توکن ابزاری برای اکوسیستمcom است. از CRO می توان برای پرداخت کارمزد در پلتفرم صرافی استفاده کرد یا برای مزایای مختلف استیک کرد و به دارندگان توکن اجازه می دهد تا توکن های خود را با ارزهای فیات با قیمت کاهش یافته معامله کنند.

آیا استیبل کوین ها کوین هستند یا توکن؟

استیبل کوین ها ارزهای دیجیتالی هستند که به دارایی های خاصی گره خورده اند. نام گذاری آنها کمی اشتباه هستند، زیرا اکثر آنها در واقع توکن های ERC-20 هستند (یعنی از طریق یک قرارداد هوشمند بر روی بلاک چین اتریوم کار می کنند). پس چرا به آنها استیبل کوین می گویند؟ این نام خود را به کارکرد اصلی آنها که وسیله مبادله است، محدود می کند.

برای مثال USD Coin (USDC) را در نظر بگیرید. USDC یک استیبل کوین مبتنی بر قرارداد هوشمند است یعنی زنجیره خاص خود را ندارد و یک توکن ERC-20 است. این استیبل کوین توسط دلار آمریکا پشتیبانی می شود که توسط شرکت صادر کننده توکن نگهداری می شود تا ارزش هر USDC را در 1 دلار آمریکا حفظ کند.

آکادمی مالی اشراف دوره های آموزش ترید ، آموزش اسکالپ تریدینگ ، بهترین ارز دیجیتال ، آموزش متاورس ، آموزش بلاک چین ، آموزش مدیریت سرمایه ، آموزش ثبت نام کوکوین برگزار می کند.

نتیجه گیری

کوین ها فقط روش پرداخت هستند در حالی که توکن ها ممکن است سهام یک شرکت را ارائه دهند، به محصول یا خدمات دسترسی داشته باشند و بسیاری از عملکردهای دیگر را انجام دهند. کوین ها ارزهایی هستند که می توان از آنها برای خرید و فروش کالاها و خدمات استفاده کرد. شما می توانید یک توکن را با یک کوین خریداری کنید، اما نه برعکس. کوین به طور مستقل عمل می کند، در حالی که توکن کاربرد خاصی در اکوسیستم پروژه دارد. سوال در مورد خرید کوین یا توکن تا حد زیادی به اهداف دارنده آن بستگی دارد. هر دو را می توان در صرافی های مختلف خرید و فروش کرد.

تفاوت بین کوین و توکن زیاد نیست، اما اگر به طور مکرر نادیده گرفته شود می تواند باعث دردسر بزرگی شود. یکی از راه‌های سریع برای تصمیم‌گیری که باید استفاده کنید این است که به چیزی که می‌خرید توجه کنید. اگر یک محصول باشد، اغلب به کوین نیاز دارید. اگر یک سرویس است، معمولاً توکن های ابزاری وجود دارند که می توانید از آنها استفاده کنید. جالب اینجاست که روشی که ما توکن ها را خرج می کنیم کاملاً شبیه پول نقد است. وقتی پول نقد پرداخت می کنید، پول شما به صورت فیزیکی از دست شما به دست شخص دیگری منتقل می شود. اما ما اشاره کردیم که فقط کوین ها نشان دهنده پول هستند و اصلا حرکت نمی کنند. آیا این راهی است که بازاریابان مالی با عقل ما بازی می کنند؟

این مسئله ای است که نیاز دارید با تفکر منتقدانه و عمیق تری به آن فکر کنید.